Γεννήθηκε στην Άρτα. Εισήλθε στο δικαστικό σώμα το 1940. Προήχθη σε Αρεοπαγίτη το 1972 και σε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου τον Ιούλιο 1977. Ο Δ.Σ.Α. την προαγωγή του υποδέχθηκε με εμπιστο­σύνη και αισιοδοξία για το καλό της Δικαιοσύνης και εξέφρασε τη βαθειά εκτίμησή του στα προσόντα και το ήθος του[1]. Αποχώρησε από την υπηρεσία, λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας, στο τέλος Ιουνί­ου 1979. Ομιλούσε άνετα την Αγγλική, Γαλλική και Γερμανική γλώσσα. Διατέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης υπηρεσιακής κυβέρνησης, για τη διε­νέργεια των βουλευτικών εκλογών του Οκτωβρίου 1981.

Κατά τη δεκαετία 1950, σε εποχή που δεν είχε ακόμη διαμορφωθεί η νομολογία του Αρείου Πάγου επί θεμάτων εργατικού δικαίου, υπη­ρέτησε στο τμήμα εφέσεων επί εργατικών διαφορών του Πρωτοδικείου Αθηνών και συνέβαλε στη διαμόρφωση νομολογίας του εργατικού δι­καίου επί νομικών ζητημάτων για τα οποία δεν υπήρχε νομολογία του ανωτάτου δικαστηρίου. Ενδιαφέρουσα είναι η υπ’ αριθμ. 15/1977 γνω­μοδότησή του[2] κατά την οποία «ως συνθήματα κατά την έννοια του αν.ν. 942/1946 “περί λήψεως μέτρων προς κατευνασμόν των πολιτικών παθών”, θεωρούνται και τα άσματα τα οποία, κατά το παρελθόν, εταυτίσθηκαν προς ωρισμένην πολιτικήν παράταξιν ».

Ο Εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου Γεώργιος Πλαγιανάκος[3], ο οποί­ος συνυπηρέτησε με τον Ράγκα στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, κατά τον επικήδειο αποχαιρετισμό του, είπεν ότι «…ο Σόλων Ράγκας, ως Εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου, αγόρευε από της έδρας με απλό­τητα και σαφήνεια και με τις αγορεύσεις του έθιγε και ανέλυε με βαθειά γνώση όλα τα ανακύπτοντα νομικά ζητήματα…, ανήκε δε στη χο­ρεία εκείνων των δικαστικών λειτουργών οι οποίοι… αφήνουν ανεξίτη­λα ίχνη της προσφοράς τους στην απονομή της Δικαιοσύνης και παρέ­χουν εαυτούς ως παράδειγμα στους μεταγενεστέρους».

* βλ.  “Η Εισαγγελία” του Παναγιώτη Γ.Δημόπουλου, Εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου ε.τ. , β΄έκδοση σελ.204

1 ΝΟΒ, 25ο, σελ. 681 .

2 Ποιν. Χρονικά, ΚΖ. σελ. 817.

3 ΝΟΒ, 39ο, σελ. 1471.